Diagnoza

• Rozpoczęcie psychoterapii zawsze poprzedzam konsultacjami diagnostycznymi, które trwają zazwyczaj od 2 do 4 spotkań. Ten etap ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozpoznania problemów i dobrania odpowiedniej formy pomocy psychoterapeutycznej.

• Podczas konsultacji diagnostycznych zapoznaję się z trudnościami, które skłoniły pacjenta do rozpoczęcia terapii. Omawiam aktualną sytuację życiową, relacje interpersonalne, sposoby radzenia sobie ze stresem, przeżywanie emocji oraz istotne wydarzenia z przeszłości – w tym również doświadczenia z dzieciństwa. Pozwala mi to na wstępne sformułowanie hipotez diagnostycznych oraz zaplanowanie procesu terapeutycznego.

• W trakcie tego etapu ważne jest także określenie celów, które pacjent chciałby osiągnąć dzięki terapii – np. poprawa samopoczucia, lepsze radzenie sobie z emocjami, zmiana wzorców relacyjnych czy budowanie poczucia własnej wartości.

• W razie potrzeby – jeżeli obserwowane objawy tego wymagają – mogę zaproponować skierowanie pacjenta na konsultację psychiatryczną lub do innego specjalisty. Działanie to ma na celu pogłębienie diagnozy psychoterapeutycznej oraz zapewnienie kompleksowego wsparcia.

• Etap diagnostyczny kończy się zawarciem kontraktu terapeutycznego, który określa zasady współpracy – takie jak częstotliwość i długość spotkań, kwestie organizacyjne (np. odwoływanie sesji), koszty terapii oraz zasady poufności i etyki pracy psychoterapeuty.

• W przypadku psychoterapii młodzieży (od 13. roku życia), pierwsze spotkanie diagnostyczne zawsze odbywa się z udziałem rodzica lub opiekuna prawnego – wspólnie z nastolatkiem. Kolejne konsultacje planowane są indywidualnie w zależności od potrzeb: mogą być to spotkania z samym nastolatkiem, tylko z rodzicami lub spotkania wspólne.